این روزها که ویروس مرگبار کرونا دنیا را اشغال و روند معمول زندگی‌ها را مخدوش و دچار بحرانی فزاینده و خطرناک کرده، همه روان‌شناسان و متخصصان سلامت و بهداشت روان توصیه به «مثبت اندیشی»، «تقویت روحیه» و «حفظ امید» می کنند. تلاش های گسترده دانشمندان، پزشکان و کادرهای بهداشت و سلامت عمومی، همپای برنامه‌ریزی‌ها و کوشش‌های سران و مقامات کشورهای مختلف، هم نشان می‌دهد که یک اراده جهانی مثبت و امیدآفرین برای غلبه بر این ویروس نامرئی و ناشناخته وجود دارد و دیر نیست که بالاخره علم راه مقابله با آن را خواهد یافت و در نتیجه این دوران خوف و وحشت عمومی نیز سپری خواهد شد.
آری، تجربه بشری نشان داده است که بالاخره چنین خواهد شد و این روزهای سخت هم خواهد گذشت. اما نکته در این است که معلوم نیست تا آن زمان که این اتفاق فرخنده رخ دهد روزگار بر ما و مردمان جهان «چگونه» خواهد گذشت و تا رسیدن به آن روز چه اتفاقات ناگواری ممکن است بیفتد.
